poezi nga Vilson Blloshmi
Saharaja, larg është Saharaja,
Saharaja shkëmb e rërë e gurë,
Që ka shok veç emrin e saja
Dhe ngaqë s’sheh ëndrra, s’sheh as drurë.
Saharaja s’di të ëndërrojë.
Ajo bluan gurë me mend’ e saj…
Saharaja s’ka këngë të këndojë,
Saharaja s’ka as lot të qajë.
Saharaja nuk ka miq e shokë,
Saharaja nuk ka bijë, as bir.
Saharaja është një copë tokë,
Thonë se dhe me natën s’shkon mirë.
Natës s’i pëlqen në Sahara,
S’i pëlqen të ketë veç gurë për shtrojë;
Fjalë e dashuri e njerëz s’ka;
Perç’ e saj e zezë s’ka ç’të mbulojë.
As dhe një s’e di si është kandisur
Me kët’ plagë mbi shpinë rruzullimi,
Por se thonë në botë është stisur
Kur i duhej njerëzisë mallkimi.
Kur ai për keq e mban në gojë,
Saharaja e mban vesh e qesh.
Saharaja fillon të gëzojë,
Kur ne mallkohemi mes nesh.
E kur bie ndrojtur rrez’ e diellit
Dhe mbi gurët e pamyshkët ndrit,
I ngjan vello savani i qiellit,
Shkretëtirës shket e shkrepëtit.
Prandaj, kur urrejtjen e fortë e nxehur
Mbi dikë mallon e shfryn e shan,
Që nga skuta del kujtimi i dehur
Dhe thërret menjëherë Saharanë.
Kur mallkimi shfryn e kur kujtimi
Në pusin e harresës tret…
Kur hyn dielli e kur hesht thëllimi,
Shkretëtirë e shkretë mbetet shkretë.
Tags: poezi shqip, saharaja, vilson blloshmi
07/02/2010 at 19:33
A denohet o Zot mendimi?!
08/02/2010 at 00:42
Po, per fat te keq po.
Armiku i çdo diktature eshte – apo le te themi, ka qene – gjithmone mendimi.
09/02/2010 at 14:29
po si gjithmone dalldauket dhe njerzit e perkedhelu nga nena parti(partia komuniste) mbaheshin kurse intelektualet denoheshin dhe sot jan po keta njerz qe drejtojne dhe flasin per demokraci si rasti i ARIANIT LEKES djali i AQIF LEKES qe ka dale dishmitare shume intelektualeve perfshire dhe HSAN BLLOSHMI (xhaxhai i VILSON BBLOSHMIT) kurse sot ky ARIANITI qe ka qene spiun (LAPSI ka qene pseudonimi i tij) sot drejton PD e librazhdit
ILIRJAN BLLOSHMI
11/02/2010 at 17:53
Vertet, siç ka ndodhur shpesh ne kete demokracine tone Ilirjan, kasapet jane kthyer ne viktima
26/09/2015 at 21:33
Poezi brilante!